MITT SITRONTRE

Busett i ein kretisk landsby er det forventa å ha m.a. sin eigen vingard og krevatina (drueoppheng utfor døra), olivenlund, kjøkenhage, samt eit visst utvalg av husdyr som geiter, sauer, kaniner, høns og anna fjørkre. Har du gris er det eit ekstra pluss. Hund og katt er sjølvsagt, men ikkje medrekneleg  sidan dei ikkje kan etast. Busett i Norge saknar eg absolutt sitrontreet og det å kunne hente diverse urter og grønsaker rett utfor døra. Mitt sitrontre vart kjøpt frå ein tilfeldig gartnar, ein stad utafor Chania.  I 1987, synest eg å huske. Treet blei planta rett utfor kjøkendøra og innemura i ein eigen trase. Vi gledde oss, og såg fram til grøda vi skulle hauste.  Stor blei ståheien då svigerfar fann ut at treet var planta på minkande måne!! Ikkje ante  vel eg noko om at minkande og veksande himmelplanetar avgjorde  voksteren på ting og tang her på jorda. Husbonden var litt informert, men tok det ikkje so høgtidleg. Treet vil AAAALDRI bere frukt, var den dystre spådomen vi fekk. Uansett, treet blei ståande…og eg kan love deg at ALDRI har eg sett eit meir fruktbart tre. Året i gjennom har det blomster som duftar ubeskriveleg, grøn kart og gule modne sitronar med fantastisk smak. Treet har mest vorte ei seieendesegn i landsbyen…det ber alltid frukt. Er det rart eg er glad i dette treet og saknar fruktene og blomeangen utfor døra?

I LEMONIA = SITRONTREET, LEMONI = SITRON