KVA SKAL VI EIGENTLEG ETE?

I lokalavisa las eg forrige dagen ein artikkel som mildt sagt gav meg «bakoversveis».  Ein helseguru har vitja Hareidlandet og har bagasjen full av forhandsbestilt lavkarbomat til ivrige tilhengarar av dietten han forkynner. No har vi vorte van med diverse endringar og motsetningar om kva som skal vere sunt og ikkje, å stappe inni munnholet, men det som her blei presentert tok «kaka», etter mitt skjøn. Høyr berre og merk deg motsetningane. 
Vi skal  kutte melkeprodukt, men meiske oss med godt smør.  Er ikkje smør eit indirekte melkeprodukt?  Vi skal ete loff istaden for grovbrød.Kvitt mjøl og sukker er fy-fy. Ingrediensane i loff er nettopp kvitt mjøl og ein del sukker. Frukt og bær er heller ikkje bra. Bær er faktisk dei viktigaste antioksidant-kjeldene vi har. Og sei meg kvar skal vi få fiberinntaket ifrå, som er så utruleg viktig for eit fungerande tarmsystem? Om ikkje tarmen vert tømt er vi iallfall disponerte for både overvekt og sjukdomar.

Planteoljer er heller ikkje in lenger, jau, forresten: oliven- og rapsolje er visst OK. Eg pustar letta. Berre tanken på å kutte olivenoljen i vårt daglege kosthald ville ha gitt min greske halvpart trippelt hjarteinfarkt. Sannsynlegvis ville det koste for mykje, samt føre til tap (ja for dette er kommersialisme på høgt nivå) å ta diskusjonen smør kontra olje med olivenindustrien. Korn, potet og andre grønsaker som veks under jorda, som nordmenn har overlevd på i generasjonar er ikkje genetisk tilpassa mennesket, les vi. Har du høyrt  på vrøvl? At ein person har hatt helsegevinst av denne lavkarbomenyen er ingen garanti for at andre skal få det. Vi er alle forskjellig konstruerte og somme er meir utsette for sjukdom enn andre. Dette er også genetisk betinga. Skiftande diettar til eikvar tid kan også føre til spisevegring, noko som er like alvorleg om ikkje verre enn fedme. Variasjon og måtehald, samt å kose seg med maten, er viktig. Psyken spelar faktisk også inn, viser forskning. Matinntak under press og stress er ofte ein utegløymd faktor angåande vektreduksjon. Vi har også eit ansvar som forbrukar å vere kritiske til matprodukt, ved å sjekke innhald som har skadeverknadar. Kunstige tilsetningsstoff til dømes. Sjekk E-tabellen, dess høgre tal, dess farlegare stoff. La oss bruke sunn fornuft, gle oss over maten, ikkje minst den gode norske, og ikkje fylgje trendar som motseier seg sjølv med jamne mellomrom.

TI THA FAME? = KVA SKAL VI ETE?