Eg har lese ei vakker bok. Ja kanskje noko av det finaste nokon gong. Den gjorde djupt inntrykk. Eg blei verkeleg gripen. Bergteken. La meg synge deg stille sanger, er ein dagledags, vemodig og nydeleg skriven roman. Boka gir tårer i augene, ettertanke, og varmar i hjartet. Språket er sjeldent utsøkt skrivekunst. Les den i i stille, tenksame og einsame stunder. Tankevekkjande om korleis ein lett dømer annleis medmenneske, uten å vite. Anbefalast!!
καλο βιβλιο/kalo vivlio = god bok
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar