STILL GOING STRONG

Eitpar lesarar har etterlyst vår godaste Eirik Lyseraude. Vel her er han!! Pelsen har grodd seg fin og tett etter ein naudsynt klipp av  ville flokar. Litt halt på høgre framlabb, ei auge som renn og noko tungpusten, men i godt «humør» og særs koseglad.  Ikkje anna å forvente av ein dreven krigar. Men voven som kom til gards i haust likar han dårleg. Det vart liksom eit anna klima i heimen.

Vel,vel,  han helser med eit murrande atterhald, og ryggar ikkje om dogen kjem for nær.  Hunden er kontaktsøkjande , men stikk han nasen for nær får han smake ei kvass klo, og den er ikkje  god. Vi har bevitna nokre hyl. Men gjensidig respekt og avstand  har begge lært etter kvart.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΦΙΛΟΥ/eimaste fili = vi er venner